بلیچینگ دندان چیست؟

بلیچینگ یا (bleaching) چندین معنای نزدیک به هم دارد. مثلاً در فرهنگ لغت کمبریج آمده که بلیچینگ به معنای زدودن رنگ از چیزی یا روشن‌تر کردن چیزی به واسطه روش‌ها و مواد شیمایی است. یا در فرهنگ لغت مریام وبستر تعریفی که از بلیچینگ شده به این شکل است که حتی تغییر رنگ یک چیزی مثل پارچه در اثر نور آفتاب بلیچ در نظر گرفته می‌شود. همچنین سفید کردن و یا زدودن رنگ و لکه نیز در این تعریف می‌گنجد.

با این تفاسیر، احتمالاً متوجه شدید که بلیچینگ دندان نوعی روش سفید کردن دندان ها یا زدودن رنگ‌های غیر طبیعی از آن‌ها است. مشخصاً زمانی که این اصطلاح استفاده می‌شود منظور سفید کردن دندان ها با روش‌ها یا مواد شیمیایی مانند هیدروژن پراکسید یا کارباماید پراکسید است که در ادامه درباره آن ها توضیحات بیشتری خواهید خواند.

داشتن هر کدام از شرایط زیر می‌تواند شما را برای همیشه یا دست کم برای مدت کوتاهی از انجام درمان سفید کردن تخصصی دندان ها باز دارد:

داشتن انتظاراتِ بیش از حد از این درمان (چون نمی‌توان بیش از حد دندان‌ها را سفید کرد. بیمارانی که چنین انتظاراتی دارند می‌توانند درمان‌های دیگری مانند لمینت دندان یا ونیر کامپوزیت دندان را تجربه کنند)

وجود پوسیدگی‌های دندانی که درمان نشده و یا بسیار شدید هستند. تا ترمیم این پوسیدگی امکان انجام درمان بلیچینگ دندان وجود ندارد.

خانم هایی که در دوران بارداری یا شیردهی قرار دارند بنا به ملاحظات ایمنی و سلامتی جنین و نوزاد خود امکان انجام این درمان را ندارند

وجود حساسیت دندانی به دنبال تحلیل لثه و مینای دندان می تواند مانعی بزرگ برای انجام بلیچینگ باشد زیرا مواد سفید کننده می توانند شدت حساسیت را بیشتر کنند.

هرگونه ترک خوردگی، شکستگی و لب پر شدگی دندان ها

داشتن ترمیم های دندانپزشکی شامل لمینت دندان، ونیر کامپوزیت و روکش دندان در جلوی دهان نیز مانع انجام درمان می شود. زیرا موا سفید کننده دندان تاثیری بر روی رنگ این ترمیم ها ندارد.

افراد سالخورده ای که ریشه دندان هایشان نمایان شده. (زیرا مواد بلیچینگ دندان بر روی ریشه دندان به اندازه تاج تاثیر نمی‌گذارند)

داشتن بیماری لثه (التهاب، تورم، عفونت، خونریزی و …)

منبع : کلینیک دندانپزشکی جنت آباد